«Ο Ποντικός και η Θυγατέρα του»
Λαϊκός μύθος - Κουκλοθέατρο - animation
Μουσική: Γιώργος Χατζημιχελάκης
Πώς ο ποντικός πάντρεψε τη θυγατέρα του; Και ποιόν γαμπρό προτίμησε; Τον Ήλιο, το Σύννεφο, τον Αγέρα ή κάποιον άλλο καλύτερο και δυνατότερο; Ο ποντικός περιφρονεί τα όρια του, θέλει να τα ξεπεράσει μέσω της κόρης του και συναντά άλλους πολύ δυνατότερους, οι οποίοι με τη σειρά τους αρνούνται να παραδεχτούν τα δικά τους όρια.
Μια κωμικοτραγική παράσταση κουκλοθέατρου, που συνδυάζει τεχνικές θεάτρου κούκλας και κινούμενης εικόνας (animation). Βασισμένη σ' έναν παλιό λαϊκό μύθο, με έντονη την παρουσία του έμμετρου λόγου (δεκαπεντασύλλαβος).
Η ιστορία διαπραγματεύεται καυτά σημερινά προβλήματα σχέσεων ανάμεσα στους γονείς και τα παιδιά τους, αλλά θίγει και ζητήματα προσωπικών φιλοδοξιών των μεγάλων με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Ένα από τα βασικά θέματα του 
μύθου είναι και το ζήτημα των ορίων, της γνώσης και αποδοχής των προσωπικών ορίων, της κατανόησης των ορίων των άλλων, της υπέρβασης των ορίων και των συνεπειών τους.
Περιλαμβάνεται στη συλλογή «Ελληνικά Παραμύθια», εκλογή Γ.Α.Μέγα.
Αποτελεί τον παραμυθιακό τύπο μύθου ζώων AT 2031C στο παγκόσμιο λεξικό παραμυθιακών μοτίβων Aarne -Thomson.
Διάρκεια: 60’
Κουκλοθεατρική Ομάδα: Μιρέλα Κατσά, Μαιρηβή Γεωργιάδου, Ρικάρντο ντι Λάουρο
Διασκευή-Σκηνοθεσία-Σκηνογραφία - Κούκλες: Μαιρηβή Γεωργιάδου
Υλοποίηση σκηνικών και κατασκευών: Ρικάρντο ντι Λάουρο, Μαιρηβή Γεωργιάδου
Χρώμα σκηνικών: Αντώνης Λάριος
Μουσική: Γιώργος Χατζημιχελάκης
Κινούμενη εικόνα: Σπύρος Σιάκας
Φωτισμοί: Μελίνα Μάσχα
Τεχνική επιμέλεια: Γιάννης Κέντρος
Φωτογραφία: Λόττε Παρασκευαΐδη
Η ιστορία αναφέρεται σε έναν πατέρα-ποντικό που αναζητά τον καλύτερο γαμπρό για τη μοναχοκόρη του. Μέσα από την αναζήτηση, με υποψήφιους γαμπρούς, τον Ήλιο, το Σύννεφο, τον Αγέρα, τον Πύργο και ύστερα από σειρά περιπετειών, καταλήγει ότι ο καλύτερος γαμπρός δεν είναι άλλος από….ένα ποντίκι!
Το κείμενο του συγκεκριμένου παραμυθιού, διατηρώντας το γλωσσικό του ύφος, έχει αναδιαμορφωθεί προς την κατεύθυνση μιας κωμικοτραγικής παράστασης κουκλοθέατρου, με ανάπτυξη του στοιχείου των διαλόγων, και μάλιστα με έντονη την
παρουσία του έμμετρου λόγου (δεκαπεντασύλλαβος).
Τα συμφραζόμενα σε μονολόγους και διαλόγους, αλλά και τα σημεία ανάδυσης παροιμιών με συνειρμικά ερεθίσματα, συντελούν στη δημιουργία ενός ολοκληρωμένου λαϊκού λόγου.
Η τεχνική δημιουργίας τους έιναι μικτή και συνδυάζονται δισδιάστατες και τρισδιάστατες τεχνικές animation, όπως drawing animation, cut out και sand animation.
Η παραδοσιακή σκηνή κουκλοθέατρου, στη συγκεκριμένη παράσταση, έχει καταργηθεί και σκηνή αποτελεί το ίδιο το σκηνικό. Κατά τη διάρκεια της παράστασης και στο πλαίσιο της μουσικής επένδυσης και της χορογραφίας, το σκηνικό μεταμορφώνεται (πύργος, βουνό… κλπ.), μεταφέροντας το θεατή στο σκηνικό χώρο που ορίζει η εξέλιξη της ιστορίας.
Το έργο εμπλουτίζεται με προβολές 
βίντεο και παίζεται σε όλη τη σκηνή του θεάτρου.
Η προβολή σε συγκεκριμένα τμήματα της παράστασης είναι συνδεδεμένη, με τα σκηνικά και τη δραματουργία του έργου.
Αυτά τα βίντεο είναι οργανικά ενταγμένα στην παράσταση και δεν αποτελούν μια διακοσμητική προβολή, καθώς θα αλληλεπιδρούν με την δράση του κουκλοθέατρου και η υπόθεση θα τους συμπληρώνει την υπόθεση του έργου.
Θίγονται προβλήματα σχέσεων πατέρα-κόρης αλλά και διαχείρισης του εγώ και του υπερεγώ, των υπέρμετρων προσωπικών φιλοδοξιών που προσπαθεί ο γονιός να ικανοποιήσει μέσω του παιδιού του, κ.ά.
Ένα από τα βασικά θέματα του μύθου είναι και το ζήτημα των ορίων, της γνώσης και αποδοχής των προσωπικών ορίων, της κατανόησης των ορίων των άλλων, της υπέρβασης των ορίων και των συνεπειών τους. Ο ποντικός περιφρονεί τα όρια του, θέλει να τα ξεπεράσει μέσω της κόρης του και συναντά άλλους πολύ δυνατότερους οι οποίοι με την σειρά τους αρνούνται να παραδεχτούν τα δικά τους όρια.
Διαπραγματεύεται δε καυτά σημερινά προβλήματα σχέσεων ανάμεσα στους γονείς και τα παιδιά τους αλλά θίγει και ζητήματα των προσωπικών φιλοδοξιών των μεγάλων με έναν ιδιαίτερο τρόπο, που μπορεί να συγκινήσει παιδιά κάθε ηλικίας έως και ενήλικες.
Μετά την παράσταση…..
Μετά το τέλος της παράστασης, οι θεατές θα έχουν την ευκαιρία να αλληλεπιδράσουν με τις κούκλες της παράστασης, δημιουργώντας παράλληλα κινούμενη εικόνα, μέσω μιας εγκατάστασης διαδραστικών πολυμέσων.
Η εγκατάσταση έχει τίτλο: "σε γρήγορη κίνηση".
Επίσης, θα λειτουργεί έκθεση με τα πρωτότυπα σχέδια της κινούμενης εικόνας που θα έχει δημιουργηθεί για την παράσταση.
Σε όλη τη διάρκεια της θεατρικής σεζόν πραγματοποιούνται εργαστήρια κατασκευής και εμψύχωσης κούκλας και κινούμενης εικόνας (animation) για ενήλικες και παιδιά.
ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
"ΕΝΑ ΚΟΥΚΛΟΘΕΑΤΡΟ ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΟΥΡΓΕΙΟ"
του Λέανδρου Πολενάκη (κριτικός θεάτρου) - "Αυγή" 24/3/2012
Η στήλη επισημαίνει για τον αναγνώστη το εργαστήρι και χώρο για την κούκλα σε ένα ωραίο νεοκλασικό στο Μεταξουργείο, στην οδό Δεληγιώργη 33 ("Μαιρηβή"), όπου δίνονται "παραμύθια της κούκλας" για μικρούς και μεγάλους.
Στην προκειμένη περίπτωση το παραμυθόδραμα "Ο ποντικός και η θυγατέρα του": ένας πατέρας-ποντικός ψάχνει τον καλύτερο γαμπρό για τη μοναχοκόρη του. Θα τον βρει; Μια κωμικοτραγική παράσταση κουκλοθεάτρου, εμπλουτισμένη με βίντεο, σε έμμετρο λόγο, που διασκεδάζει μικρούς και μεγάλους, από τη χαρισματική κουκλοθεατρική ομάδα της Μιρέλλας Κατσά, της Μαιρηβή Γεωργιάδη και του Φίλιππου Φέρτη, σε διασκευή-σκηνοθεσία της Μαιρηβή Γεωργιάδη, με έξοχα σκηνικά, μουσική του Γιώργου Χατζημιχελάκη και φωτισμούς της Μελίνας Μάσχα.
Στόν πανέμορφο χώρο λειτουργεί μια εκπληκλτική έκθεση κούκλας, καθώς και εργαστήρι κουκλοθεάτρου. Μια παραμυθένια "μαγική σπηλιά" στην καρδιά της παλιάς Αθήνας.
ΚΑΘΩΣ ΟΙ ΚΟΥΚΛΕΣ ΖΩΝΤΑΝΕΥΟΥΝ..."Ο ΠΟΝΤΙΚΟΣ ΚΑΙ Η ΘΥΓΑΤΕΡΑ ΤΟΥ"
της Ειρήνης Νίτη (Δασκάλα στην Ειδική Αγωγή) – «Η Φωνή των Πειραιωτών» 6/12/2011
Στο «Εργαστήρι Μαιρηβή», ένα χώρο για την κούκλα, όπου από το 1999 λειτουργεί μια μόνιμη σκηνή κουκλοθέατρου, παρουσιάζεται ο λαϊκός μύθος «Ο ποντικός και η θυγατέρα του».
Πρόκειται για μια κωμικοτραγική παράσταση, στην οποία ένας πατέρας-ποντικός, ψάχνοντας τον καλύτερο γαμπρό για την κόρη του στα «ύψη» της αναγνωρισιμότητας και της δύναμης, ανακαλύπτει το «ύψος» της καταξίωσης και της αρετής στα «χαμηλά» του δικού του κόσμου.
Ο εμπλουτισμός της παράστασης με προβολές βίντεο, σε όλη τη σκηνή του θεάτρου, σε αρκετούς διαλόγους, η έντονη παρουσία του έμμετρου λόγου (δεκαπεντασύλλαβος) καθώς και το προσεγμένο λεξιλόγιο προσφέρουν μια υψηλή αισθητική απόλαυση σε μικρά και «μεγάλα» παιδιά. Η ιδιαίτερα ποιοτική μουσική επένδυση του έργου, συντροφεύει τους θεατές με τον πλέον δυναμικό, κάθε φορά, τρόπο σε όλα τα «μονοπάτια» του παραμυθιού.
Η επιμέλεια της διασκευής του μύθου, η σκηνοθεσία και οι κούκλες έχουν τη σφραγίδα της Μαιρηβής Γεωργιάδου. Τα προσεγμένα, λιτά και λειτουργικά σκηνικά έχει επιμεληθεί ο Αντώνης Λάριος και τη μουσική ο Γιώργος Χατζημιχελάκης. Την κουκλοθεατρική ομάδα αποτελούν η Μιρέλα Κατσά, η Μαιρηβή Γεωργιάδου και ο Φίλιππος Φέρτης.
Η ομάδα αυτή των εμψυχωτών, πριν την παράσταση, «οδηγεί» τα παιδιά των σχολείων, και όχι μόνο, εκεί που οι κούκλες γεννιούνται, ζωντανεύουν και παραμονεύουν…. Ο πολύ ενδιαφέρον χώρος του Εργαστηρίου δίνει τη δυνατότητα στα παιδιά να γνωρίσουν από κοντά την τέχνη του κουκλοθέατρου, τα υλικά, τα εργαλεία, τα στάδια και τους τρόπους κατασκευής θεατρικής κούκλας. Έχουν ακόμη την ευκαιρία να επισκεφτούν τη μόνιμη έκθεση κούκλας, που λειτουργεί στο χώρο, και που περιλαμβάνει κούκλες από παραστάσεις του Εργαστηρίου, αλλά και συλλογές από παλιές κούκλες άλλων κουκλοθεατρικών θιάσων από την Ελλάδα και το εξωτερικό.
Το «ταξίδι» όμως συνεχίζεται και μετά το τέλος του παραμυθιού. Τα παιδιά έχουν τώρα την ευκαιρία να αλληλεπιδράσουν με τις κούκλες της παράστασης, δημιουργώντας παράλληλα κινούμενη εικόνα, μέσω μιας εγκατάστασης διαδραστικών πολυμέσων, με τίτλο: «Σε γρήγορη κίνηση». Μπορούν ακόμη να δουν την έκθεση με τα πρωτότυπα σχέδια της κινούμενης εικόνας, που έχει δημιουργηθεί για την παράσταση.
Σε αυτό το ζεστό χώρο που ζήσαμε το παραμύθι, και που στεγάζεται σε ένα ανακαινισμένο κτίριο στο Μεταξουργείο, στην οδό Δεληγιώργη 33, άνθρωποι και κούκλες έχουν τη δύναμη και τη διάθεση να «επικοινωνούν» δημιουργικά και αυθεντικά.
Κριτική του Θανάση Ν. Καραγιάννη
Δρ Επιστημών της Αγωγής - Πρώην Σχολικός Σύμβουλος Π.Ε. - Μελετητής/Κριτικός του Θεάτρου για παιδιά
"Μια παράσταση που ξεφεύγει από τις γνωστές παραστάσεις με την κλασική, παραδοσιακή τεχνική και σκηνοθετική άποψη, που μας έχει παρουσιάσει εδώ και δεκαετίες το Κουκλοθέατρο στη χώρα μας. Τα θαυμάσια από αισθητική άποψη μετακινούμενα σκηνικά, η άριστη τεχνή των κουκλοπαιχτών, οι υπέροχες μαρότες, καθώς και τα κινούμενα σχέδια, δημιουργούν έντονες συναισθηματικές συγκινήσεις και νοητικές διεργασίες στους μικρούς θεατές κάθε παράστασης. Η επιμονή της κ. Μαιρηβή στην ελληνική παράδοση και τα λαϊκά μας παραμύθια κρίνεται ως μια θετική προσπάθεια για την επιστροφή στις ρίζες μας, που μας κρατούν όρθιους ως Έλληνες και ως ανθρώπους απέναντι στους δυνατούς και σαρωτικούς "ανέμους" της Παγκοσμιοποίησης!"
